- цынгырт
- Г. подр. сл. – подражание звону, лязгу, бряцанию, бряканью: звяк, бряк. Цынгырт кӹлӹм пиштӓш звякнув (букв. звяк), закрыть на крючок; цынгырт ямдарвлӓм шӹндӓш брякнув, поставить бутылки.◊ Цынгырт алталаш (алтален шӹндӓш) обмануть (тут же, в момент, вмиг). Цигӓнет цынгырт алтален шӹндӓ. МДЭ. Цыган-то вмиг обманет.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.